Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
şaqqaşaq — təql. Ağac və s. kövrək şeylərin sınmasından və ya bir birinə toxunmasından hasil olan səs. // zərf Şaqqıltı ilə. <Oğlan> daş qaşı bir bir ehtiyatla götürüb yanından sallanan qiymət kağızını nəzərdən keçirdi, sayğacdakı dənələri şaqqaşaq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qırçınlı — sif. Qırçınları olan. Qırçınlı paltar. Qırçınlı məcməyi. – Kiçik balkona qoyulmuş qırçınlı ağ samovar şaqqaşaq ilə qaynayırdı. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şaraqqaşaraq — bax şaqqaşaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
